Rozdział 9

Oczami Holly

Wstałam o jakiejś 7 i szybko zeszłam na dół. Tam zjadłam śniadanie poczym skierowałam się do łazienki aby się w miarę ogarnąć. O godzinie 7.50 wyszłam z domu i udałam się na przystanek. Chyba nie muszę mówić, że się spóźniłam?

Wbiegłam do klasy i usiadłam koło Ryan’a.

-Siema. Gdzie ten drugi idiota? – Zapytałam.

- Elo, chodzi o Chrisa?

- Nie kurwa o św. Mikołaja. – Zaśmiałam się.

- Pojechał do Lex pogadać, będzie na następnej lekcji.

Dzień w szkole bardzo się dłużył. Poczułam ogromną ulgę wychodząc ze szkoły.

- To co robimy? – Zapytał Chris.

- Nie wiem, zadzwońmy do Lexi to może z nami pójdzie gdzieś. – Zaproponowałam.

Wybrałam numer poczym przyłożyłam telefon do ucha:

- Hej skarbie! Co robisz? – Zapytałam.

- Siedzę w domu, a co tam?

 - Idziesz z nami się gdzieś przejść?

-Nie, nie mam ochoty.

- Ok, szkoda. Ale wieczorem i tak wpadnę.

- Spoko, to siemka. Kocham Cię. – Pożegnała się i rozłączyła.

- Lexi nie ma ochoty. Hmmm, tak myślałam i wymyśliłam gdzie możemy iśc. – Zaczęłam.

- Hahahahaha, Holly ty i myślenie? – Zaśmiał się głośno Chris.

- Zamknij się debilu! – Krzyknęłam. – Dobra ale poważnie, może przejdziemy się do Starbucks'a ?

- Spoko, może być. – Odparł Ryan.

- To to common! – Wykrzyczał Chris.

Droga zajęła nam godzinę, bo zrobiliśmy sobie postój na jaranie. Wyjęłam z torby 1g zagranicznej Marihuany, skręciłam i zaciągnęłam się. Chłopcy zrobili tak samo. Oczywiście Ryan miał już całe czerwony oczy i zaczęło go brać.

Do Starbucks'a  pierwszy wszedł Ryan, jego mina z wesołej nagle zaminiła się w poważną. Po paru sekundach wszytsko było już wiadome. Z chłopakami z prywatnej była Lexi. Tak nasza Lex, która zawsze mówiła jak to bardzo ich nienawidzi, a teraz siedzi sobie  z nimi i  rozmawiają i wyglądają na dobrze się bawiących. Podeszłam do niej i zaczęłam :

- Hej, miałaś być w domu ponoć?

- Kurwa. – Szepnęła dziewczyna sama do siebie, ale ja to usłyszałam. – Holly… - Przerwałam jej.

- Lexi nie rozumiem czemu nas okłamałaś. Przecież my  Ci nie zabronimy się z nimi spotykać. Po co to wszystko?

- Przepraszam…

- Nie chce twoich przeprosin tylko wyjaśnień. – Uśmiechnęłam się.

Było mi jej szkoda, bo znalazła się w beznadziejnej sytuacji, ale zrobiła źle, że nas okłamała.

- Nie chciałam, żebyście wiedzieli że się z nimi spotykam, powiedziałabym wam, ale nie teraz.

- No ale dlaczego nie teraz? – Pytałam.

- Bo bałam się, że pomyślicie że szybko zmieniam znajomych czy coś. Jeszcze nie dawno mówiłam, że ich nienawidzę, a teraz jestem z nimi tu.

- Ok, ok. – Krótko odpowiedziałam. – Czyli nie przyłączysz się do nas? – Spojrzałam na chłopaków którzy już siedzieli przy stoliku.

- Nie, no chyba nie.

- Spoko. Udanego dnia. – Odpowiedziałam i odeszłam.

To było ostro dziwne. Pierwszy raz byliśmy w jednym pomieszczeniu oddzielnie. Chciałam ochłonąć więc poszłam kupić sobie jakieś picie. Niestety w kolejne stał jeden typek z tej piątki. Oczywiście nie obyło się bez rozmowy.

- Siema. – Zaczął.

- Cześć. – Oschle odpowiedziałam .

- Lexi jest fajna, nie gniewaj się na nią.

- Czemu sądzisz, że się gniewam?

- Bo widzę, że jesteś zła.

- Idź do okulisty.

- Jak masz na imię? – Zapytał.

- A co Cię to? – Odpowiedziałam mu pytaniem. Nie miałam ochoty z nim gadać dlatego byłam chamska.

- Hmmm z ciekawości. To powiesz?

- Kurwa wiesz jak mam na imię, bo Lexi już do mnie mówiła idioto. Nie wkurwiaj mnie.  – Wkurzona odpowiedziała.

- Ładne imię, ja po prostu Liam. – Uśmiechną się.

- Super, już skończyłeś?

- Ta.

Chłopak odszedł do stolika ze swoją bandą i Lexi. Ja po kupieniu napoju skierowałam się do Chrisa i Ryana. Posiedzieliśmy jeszcze tak z pół godziny i każdy udał się do swojego domu.

- Jak było w szkole? – Zapytał tata.

- W miarę – Odpowiedziałam po czym udałam się do swojego pokoju.  

Włączyłam głośna muzykę. Skręciłam jointa. Usiadłam na łóżku i myślałam. Chciałam się mocno zapróć, położyć się spać i zapomnieć o dzisiejszym dniu.

Była już godzina 19, a ja nadal paliłam. Nagle zadzwonił telefon. Chciałam wstać z łóżka, ale nie byłam w stanie. Położyłam się spać z myślą, że jutro nie idę do szkoły.

Wstałam o 11. Pierwsze co to zobaczyłam telefon, tam było 10 połączeń nie odebranych od Lex. Od razu do niej zadzwoniłam.

- Holly! Już myślałam, że coś się stało! - Krzyczała.

- Naprółam się i nie byłam w stanie wstać. - Odpowiedziałam.

- A ty nie w szkole? Bo taka dziwna cisza panuje.

- Nie.

- Spoko. Ej dziś jest impreza u chłopaków. Idziesz? Proooooszę.

- Jakich chłopaków? - Pytałam.

- No tych z prywatnej. Chyba jedno poznałaś co? 

- Ta. Hmmm no dobra mogę iść. A jak tam z Ryanem?

- Tak sobie. Dobra muszę kończyć. Później Ci wszystko opowiem. Siemka, Kocham. - Rozłączyła się.

"Co bu tu dziś porobić?" Pomyślałam. Impreza będzie pewnie o jakiejś 19, więc mam dużo czasu. Przez ten czas zajrzałam do stajni, obejrzałam filmy i siedziałam na komputerze. Z domu nie wychodziłam, bo nie wiedziałam o której wróici mama, a ona nie wie że nie ma mnie w szkole.

O jakiejś 15 poszłam pod szkołę do chłopaków. A stamtąd pojechaliśmy pod szkołę do Lexi.

Oczywiście z nią były też te typki, a ten cały Liam ciągle próbował zagadać. Idiota. Nienawidziłam takich ludzi. Myślą, że są elitą to mogę mieć każdą. To przykre, ale oni tacy byli. Chociaż nieukrywałam, że z Niall'em tym blondynem przyjemnie się rozmawiało. On był taki inny. Wyrozumiały i ogarnięty. Wydawał się jedyny normalny z tej całej piątki. Zaproponował mi, że na imprezie sami usiądziemy do drinka. W sumie nie miałam co odmawiać. Niall okazał się na prawdę spoko.

__
Sory, że długo nie dodwałam, ale nie miałam czasu. :)
-Holly.